Κάθε υποθετική πρόταση ακολουθείται πάντοτε και από μια άλλη πρόταση, συνήθως κύρια, και δημιουργεί μαζί της μια λογική ενότητα , στα πλαίσια της οποίας εκφράζεται η σχέση : προϋπόθεση/αίτιο > συνέπεια/αποτέλεσμα.
Η λογική αυτή ενότητα καλείται υποθετικός λόγος και τα δυο μέρη,από τα οποία απαρτίζεται , καλούνται αντίστοιχα υπόθεση και απόδοση.
Οι υποθετικοί λόγοι διακρίνονται, ανάλογα με τη σημασία που εκφράζει ο συλλογισμός , σε έξι βασικά είδη , τα οποία εκφέρονται με διαφορετικούς τρόπους.
Η λογική αυτή ενότητα καλείται υποθετικός λόγος και τα δυο μέρη,από τα οποία απαρτίζεται , καλούνται αντίστοιχα υπόθεση και απόδοση.
Οι υποθετικοί λόγοι διακρίνονται, ανάλογα με τη σημασία που εκφράζει ο συλλογισμός , σε έξι βασικά είδη , τα οποία εκφέρονται με διαφορετικούς τρόπους.
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
Αν η σχέση που εκφράζεται με τον υποθετικό λόγο θεωρείται από την πλευρά του ομιλητή ως κάτι πραγματικό, τότε ο υποθετικός λόγος εκφέρεται ως εξής:
Υπόθεση : εἰ + οριστική οποιουδήποτε χρόνου
Απόδοση : οποιαδήποτε έγκλιση
ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
Αν η σχέση που εκφράζεται με τον υποθετικό λόγο θεωρείται ότι είναι κάτι αντίθετο από αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα , τότε ο υποθετικός λόγος εκφέρεται ως εξής:
Υπόθεση : εἰ + οριστική παρελθοντικού χρόνου
Απόδοση : δυνητική οριστική
ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ
Εκφράζει μια πράξη που σύμφωνα με την κρίση του ομιλητή πρόκειται να επακολουθήσει, εφόσον τεθεί μια προϋπόθεση.
Υπόθεση: ἐάν/ἄν/ἤν +υποτακτική
Απόδοση: οριστική μέλλοντα ή ισοδύναμη έκφραση(προστακτική/δυνητική ευκτική)
Η ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Εκφράζει μια πράξη που ο ομιλητής θεωρεί ότι θα επαναλαμβάνεται αόριστα στο παρόν και στο μέλλλον.
Υπόθεση: ἐάν/ἄν/ἤν + υποτακτική
Απόδοση: οριστική ενεστώτα ή ισοδύναμη έκφραση(γνωμικός αόριστος)
Η ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ
Εκφράζει μια πράξη που κατά τον ομιλητή είναι δυνατόν να γίνει, χωρίς να τον ενδιαφέρει τελικά αν θα πραγματοποιηθεί.
Υπόθεση: εἰ + ευκτική
Απόδοση: δυνητική ευκτική (ή σπανίως με οριστική αρκτικού χρόνου)
Η ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Εκφράζει μια πράξη που κατά τον ομιλητή επαναλαμβανόταν στο παρελθόν.
Υπόθεση: εἰ +ευκτική
Απόδοση: οριστική παρατατικού ή δυνητική οριστική αορίστου
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1)Να συμπληρώσετε τα κενά με τους κατάλληλους τύπους των ρημάτων που είναι στη παρένθεση:
- Εἰ οἱ πολῖται (ὁμονοω) ἀλλήλοις, εὐνομουμένη γίγνοιτο ἄν ἡ πόλις.
- Ἐάν τοῦτον ἀποκτείνητε, (βλάπτω) ὑμάς αὐτούς.
- Ἐάν τὰ ἀγαθά (πράττω),χαρὰν μεγάλην τῇ μητρὶ καὶ τῷ πατρὶ παρέχομεν.
- Εἰ μὴ εἴχομεν ὀφθαλμούς, ὅμοιοι τοῖς τυφλοῖς ἂν (εἰμί).
- Εἰ πάντες οἱ ἄνθρωποι ἀλλήλους (φιλῶ), κάλλιστος ἂν ἦν ὁ βίος.
- Εἰ τις ἀδικεῖ καὶ ἐπιορκεῖ καὶ ψεύδεται, οὐ (δύναμαι) εὐδαιμονεῖν.
- Ἤν ἐγγὺς ἔλθῃ θάνατος,οὐδεὶς (βούλομαι) θνῄσκειν.
- Εἴ τις ἐν Λακεδαίμονι ποιοίη τι φαῦλον, οὗτος (δοκεῖ) ἀχρεῖος εἶναι.
3)Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα και ανάγνωρίστε τους υποθετικούς λόγους:
Παρέταττε δὲ αὐτοὺς αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἐφ' ἅρματος παρελαύνων καὶ τοιάδε παρεκελεύετο: Ἄνδρες Ἀσσύριοι , νῦν δεῖ ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι· εἰ νικήσετε , ἁπάντων τούτων ὑμεῖς , ὥσπερ πρόσθεν, κύριοι ἔσεσθαι· εἰ δ' ἡττηθήσεσθε , ταῦτα πάντα οἱ πολέμιοι λήψονται. Ἅτε οὖν νίκης ἐρῶντες μένοντες μάχεσθε. Εἴ τις μὲν ζῆν βουλόμενος φεύγειν ἐπιχειρεῖ , οὗτος μῶρός έστιν είδὼς ὅτι οἱ μὲν νικῶντες σῴζονται, οἱ δὲ φεύγοντες ἀποθνῄσκουσι. Εἴ τις δὲ χρημάτων ἐπιθυμῶν ἧτταν προσίεται, οὗτος προδότης τῆς ἑατοῦ πατρίδος ἐστίν.
(Ξενοφῶντος Κύρου Παιδεία,Γ΄,ΙΙΙ,44-45,διασκευή)